Hanneke Maakt Mee

Samen op weg

Zie je die mooie boom?

Magnolia heet ie

Van de buren he?

Dat geldt kennelijk voor alles wat bloeit onderweg en over de erfgrens heen groeit

Deze bloem heeft geen streepjes

Aaien

Ik heb tranen in mijn ogen

Van de koude wind?

Nee omdat ik ze zo mooi vind

En even later een feestje in de winkel

Hoef ik er niet in?

Ze vlindert om me heen.

Probeert alle standen uit

We spelen. Dat is een leuk gangetje. Gelukt!

Mag ik een broodje uitzoeken. Nee?  O kijk oma toetjes, lekker he?

Ze staat even te genieten van de aanblik en wrijft over haar buikje.

Volkomen tevreden met de dingen die we wel kopen

Vol overgave legt ze stuk voor stuk de inhoud van de kar op de loopband.

Wil zo graag helpen.

Buiten gekomen huppelt ze naar de kerk. Onze ruïne kerk. Met die grote picknicktafel er voor die, zeker weten, daar voor ons is neergezet. Elke week weer.
Zij haalt de boodschappen voor de lunch uit de tas, spreidt het kleedje uit. Alles krijgt zijn plaats.

Genietend dippen we ons brood naar binnen. Tot het carillon klinkt.
Want dan gaan we dansen. Samen cirkelen we rond over het gras. De kraaien die loeren op onze kruimels zoeken het hogerop en gaan op een muurtje naar ons zitten kijken. Ze weten het vast nog van vorige week.

Het is kwart voor 1 dus we hebben recht op een flinke periode. En daarna precies een kwartier om al het lekkers op te eten voordat een nog wat langer concert losbarst.

Helemaal tevreden lopen we het poortje weer door op weg naar huis.

Bijna thuis staat ze stil en heft haar vingertje:

Hoor je dat, hij stopt heel gauw. Zeker omdat wij weg zijn.